Pages

Wednesday, June 6, 2012

අහස තරමට ආදරේ


අහස තරමට 
ආදරේ විය
පොළොව මෙන් දුක
උහුලනා ලෙස
සඳක් සේ සදි
කැලුම් විකසිත
දිනිඳු පරයා
හිනැහුනා ලොව..

සයුරු වෙරලත
මියෙන පෙණ පිඬු
ගසාගෙනවිත්
හැපෙනවිට ඉම
ඔබේ සුසුමින්
විකසිතව හද
මියෙනු කිමදැයි
නොදනි ඒ වග..

හලා හල විෂ
බඳුන් මතුවෙහි
ඔබේ සිත දුර
ගියෙන් මා හැර
හඬන්නට හුණු
කඳුලු කොතැනද
සුසුම් පමණක්
පිටව යන විට.

Subhashine Gunawardana

No comments:

Post a Comment

 

Sample text

Sample Text