Pages

Saturday, June 30, 2012

කිමද නුබ දුර ඇදෙන්නේ


ලංව ඉන්නනට නොහැකි බවයක දුරක කීම නුබ උපන්නේ 
පෑන පොත මත පන පොවන්නද හිතට හිත ලං කරන්නේ
සෙල්ලමක් නොව ජීවිතය නුබ ඇයිද එය තව නොදන්නේ
විහුලුවට හෝ ලගට නෑවිත් කිමද නුබ දුර ඇදෙන්නේ

හිතට නිවනක් ලගක නැතිමුත් නිවෙන්නයි එය තනන්නේ
නිවෙන හිතලග නුබ තවම නැත ඇයිද පහසට නොඑන්නේ
බිදුන හදවත ඉකිගසන හඩ නුබට නෑ නොව ඇසෙන්නේ
තැලි පොඩිවී ගියත් ඔයසිත කප්පරක් මට වටින්නේ

නුබට කැප නැති නුබේ කවියට තනුව රහසින් තැබූ දිනේ
හැමට රහසේ මටත් නොදනී සිතගියා ලගටම නුබේ
දෙන්න සුරසැප නැති උනත් මට රකිමි දිවිතුරු නුබ මගේ
අදුරු කුටියේ පහන වී නුබ දිදුලන්නේ කවදද නගේ

යන්න දෙන්නට හිතක් නෑ මට නුබ රැගෙන ගොස් හිත මගේ
පාලු තුන්යාම තනිය නෑ මට හිතේ තනියට නුබ වෙතේ
දෛවයෝගය හිතට හුරු දුක ලග ලගම එන බව පෙනේ
නොදුටු කිවිලිය නුබේ කවියට හෙටත් මහදින් තනු මැවේ

Vinod Munasingha

No comments:

Post a Comment

 

Sample text

Sample Text