ඔහු
පිඹුරු පත් සැකසූ
සොහොන් භූමියට,
මම
ප්රේමයේ දේහය
දමා පිලිස්සුවෙමි.
දැන්
යායුතුයි අලු විසි කරන්නට
ගංගා නම් නදියට විඟහට.
මතු
ගන්ධබ්බයකුව සැරිසරා
ලැගුම් ගන්නෙමි නෑඹුල්ව.
පසු
බලාපොරොත්තු නොවෙමි
උත්පත්තිය සමරන්න කිසිවිට.
දිනිති දීපිකා
Subscribe To
Posts
Comments
Popular Posts
-
පරිසරය අදුරෙන් පුරවා ගුප්ත රහසක් බදු ... මෙවන් මොහොතක් දැක නොතිබුණි කිසිදා සොබාදහමේ අපුරු නිමැවුමක් ද මේ ....
-
මරණය මිට මොලවා ගෙන වන්දනාවේ අවුදින් අප කුලියට ගත් ජිවිතයක් ඔහේ ගෙවනවා ... ගෙනා ආයු ඉවර වෙලා යන්න දවස පැමිණියාම කාටත් නොකියම මෙලොවින්...
-
පුංචි අතැගිලි ලා රෝස පාටින් දිලිසෙනා විට වින්ද සොව නම් අමතකව හිනැහුනි සක්වල දෙසට තරම් මහමෙර බර දරාගෙන ඔබ දුක් කදු උසට තවත් සිරිපා කමල ළග ...
-
මගේ හිත ලඟ සුවඳ තවරපු නුඹේ සෙනෙහස සිහිනයක් විය ගන්න තුරලට වරම් අහිමිව දැස කඳුලින් බොඳ වෙලා ඇත මුවින් නොකියවු සෙනෙහසේ රඟ හදවතින් අප ව...
-
නුඹ මට ජීවිතය දුන්නා.. ඉතින් මා නුඹ රැක ගන්නම් නුඹගේ දෑත් නැති වුවද.. අනුන් උසුළු විසුලු කලද යහළුවන් සිනාසුනද නෑදෑයන් කොන් කලද...
-
රාත්රිය මැද හෙමින් මෝදුව දෑස් මත අහම්බෙන් සුපිපුන හිත වසා සුසුවඳ ඉහිරුන හද පුරා නවතින්න සැම දින...
-
අතීතේ මාවත් දිගේ මං ඔහේ පියමන් කරනවා අතරමන් වෙයි හිතුන හැටියෙම හැරී ආපසු දුවනවා නුඹෙන් ලද දුක නුඹේ නිසාවෙන් අදත් රසකර විඳිනවා එහෙවු නු...
-
ඒ නෙතම ඒ තොල්ම ඒ බැමම ඒ නැබම සරාගික රස පිරැන දිවා රෑ පෙම් කෙලන අකිකරැ සිතින් විඳි හැඩකාර මේ වතම විඳින්නට මානයක් මතුවෙලා අන් රසක් මුලුහද... -
දඟකරන නෙතුයුග කලත් ඉඟි බිඟි මවෙත . . සසල සිත දැඬිකොට හිදිමි නොදුටු විලසට .. වෙඳගිල්ලේ රඟන රන් මුදුව දුටු විට . . හැඟුණි නොහැකි වඟ ලං...
-
මුලදී නම් අක්කේ නංගියේ කියා ගත්ත ගමන්මය හායි කිව්වේ නැතිනම් බොරු තරහක් පෙන්වන්නේය
No comments:
Post a Comment